Ben ik té jong moeder geworden? Op mijn 22ste verwachtte ik twee kinderen. Ik kreeg mijn tweeling toen ik net 23 jaar oud was. Een bijzonder moment en een moment dat mijn leven voorgoed zou veranderen. Want mijn wereld is nu anders; voorbij is het eeuwige getreuzel in de ochtend en de avonden op stap met manlief. Vind ik dit nu jammer of zijn de kids dit allemaal waard?
Hoe is het om jong moeder te zijn?
Ik ben met veel dingen een vroege vogel geweest. Dit is blijkbaar een trend die ik graag voortzet. Op de basisschool was ik ieder jaar de jongste van de klas, op mijn 11de begon high-school voor mij. Dit werd nog ‘ erger’ toen ik op mijn 16e elke dag twee uur reisde voor mijn HBO opleiding. 20 jaar was ik toen ik full-time ging werken als maatschappelijk werker en ondertussen afstudeerde. Mijn liefde ontmoette ik met 14 jaar en ik was bijna 20 jaar toen ik met hem trouwde. Nu ik al 26 lentes heb meegemaakt, besef ik dan toch een klein beetje dat ik ‘ouder’ aan het worden ben. De 30 nadert en dus vraag ik mij af wat ik met mijn jeugdjaren gedaan heb? De filosoof in mij reflecteert en zoekt naar antwoorden. Leef ik mijn leven goed, of wil ik dingen anders doen? En vóóral: heb ik spijt?
Verantwoordelijkheid nemen is belangrijk
Als ik terugkijk op mijn jeugd, zie ik vooral dat ik veel verantwoordelijkheid heb genomen. Soms heb ik dit moeten doen omdat de omstandigheden dit vroegen. Thuis hebben wij het niet altijd makkelijk gehad. Mijn dappere moeder emigreerde naar Nederland en kwam op onbekend gebied. Voor haar een enorme uitdaging om haar kostbare kinderen hier op te laten groeien. In haar zoektocht naar de juiste weg, moesten wij ook pionieren. Ik smeerde mijn eigen brood in groep 3, ik zorgde dat mijn eigen huiswerk af was en ik wist zelf welke boeken mee moesten naar school. Op ouderavonden ging ik mee, want dan kon ik mijn moeder ‘helpen’ bij het verwerken van alle informatie. Andere tragische gebeurtenissen in de familie hebben gebracht dat ik snel heb geleerd om voor mijzelf te zorgen.
Ook jonge ouders zijn verantwoordelijk
Zo leerde ik verantwoordelijkheid nemen. Dit heeft gemaakt dat ik altijd een enorme drive heb gehad om verder te komen en mij te ontwikkelen. Misschien dat ik daarom altijd zo vroeg met alles begonnen ben. Terwijl mijn leeftijdgenoten drankjes deden in de kroeg, dook ik in de boeken om een nacht studerend door te halen. Men zegt vaak dat ik ‘ouder’ overkom. En dat klopt, want mijn schattige uitstraling zegt nog niets over wie ik ben van binnen.
Heb ik spijt om jong moeder te worden?
Nadat ik jong trouwde hadden wij als stel super veel tijd om te genieten. In de avond op date-night was zeker favoriet. Dan gingen we nog steeds niet naar de kroeg, maar naar de bios. We sliepen dan uit in de ochtend en leefden zo voort. Toch mistte ik ook iets. De dagen waren lang en saai. Ik had mijn fijne werkplek, maar niet per se de ambitie om full-time te werken en mijn dagen alleen hiermee te vullen. Ik verlangde op een gegeven moment naar het jonge moederschap. Om zo samen een nieuw avontuur aan te gaan. Dat het er toen twee zouden worden, was natuurlijk best een uitdaging, maar een uitdaging die ik niet had willen missen. Spijt heb ik dus totaal niet. Ik geniet volop van de kinderen. Ze zijn mijn oogappeltjes en een verrijking van mijn leven! Natuurlijk mis ik het treuzelen in de ochtend en avonden dat ik echt ‘chill’ in plaats van de was vouw. Maar zonder de kids zal ik deze rustmomenten ook niet hebben gewaardeerd.